De kaartverkoop was al een duidelijke graadmeter voor het succes van het Alphense Semmelweekend 2024: binnen een half uur gingen de kaarten voor zowel zaterdagavond als zondagmiddag over de toonbank; uitverkocht! Maar liefst zeven Alphense semmelaars stapten in de ton, waaronder één debutant. Zij zorgden dat de meer dan 30-jarige traditie in Struivenland in ere werd gehouden. Om alle grappen en grollen terug te halen is onbegonnen werk; hieronder een heel korte samenvatting van de verschillende semmels.

Door Luc van Hoek

Dingske van de Min

Noortje de Bruijn deed zaterdagavond de aftrap als supermarktmedewerkster, ‘Dingske van de Min’. “Afgelopen zomer ben ik mee m’ne mees getrouwd. Dus jèh, ik moes natuurlijk een poar doagen vrij hebbe, mar Walter, dun baos, snapte mar nie waarom dèh wij gingen trouwe. Dès simpel, zee ik tegen hum, ge kunt nie heel oe leven gelukkig blève… En ik hai ok un kaai schoon huwelijkscadeau gekregen van munne mees: un heel schoon gouwe kettingske, mee un ploatje eroan mee un heel originele tekst erop: niet reanimeren a.u.b... Jèh ‘t waar ne kaai schôône dag toen, alleen over de huwelijksrèès kwame we nie helemaal uit, we raokte er mar nie over eens. Ik wou geire noar griekenland, jèh, en hou wou mee…Mar verzint eer ge begint he meese, oan kinderen. Lest vroeg er iemand oan mèn welk kind ik ut moeilijkste op te voeden vond. Ik zee: da’s d’r mar een en da’s ‘t kind van mèn schoonmoeder!”

Bisschop Ben Dik Dus

Debutant Marcel Jochems klom in de ton als de eerwaarde bisschop Ben Dik Dus. “Ik kwam in het Vughts klooster. Daar leerde ik Zuster Theresa kennen. Echt zo’n mooi zusterke. Dus ik doe extra moeite en zeg tegen haar: “Ben je gelovig? Want je bent het antwoord op al mijn gebeden. Helaas is het nooit wat geworden: ze was enkel en alleen voor de heer. Een jaar geleden overleed Zuster Theresa en ik mocht een kort woordje doen. Ik sprak de tragische woorden: “Ons Theresa gaat ongebruikt retour…” Ik zag later een oproep voor Worlds next Bisschop. Ik naar Rome, naar het Vaticaan. “Ga hier maar zitten”, zeiden ze. Nee, dat gaat niet zei ik; ik ben een alleenstaande man…. Ik kreeg nog een vraag: waarom moeten we jou kiezen? Dat antwoord had ik ooit van Alfenaar Jan van Gorp gehoord: De reden waarom ik zonder twijfel paus zal worden is de volgende: Want wie wordt er paus? De beste onder de kardinalen. En wie wordt er kardinaal? De beste onder de bisschoppen. En wie wordt er bisschop? De beste onder de Dekens. En wie is de beste onder de dekens….? Voilà, nu zijn we d‘r!

Jarige Job

Jan Oomen vierde zijn verjaardag in de ton als Jarige Job; Hiep, hiep,…hoera! “Ik weet nog goed wa er op men geboorte kaortje stond; Een snoezig gezichtje, een roze huid….. maar tering wa maokt da jong een geluid….Kapper Manniën was bij mèn zo klaor: mar ja alles is relatief hé, één haor op uwe kop is weinig, mar één haor in oe soep is teveul…. Van de taart vur mènne verjaordag kreeg ik last van m’n maog. Dus mar gouw bij Dokter Kadiric naor binnen…Ik zeg: dokter ik heb zo’n last van mun maog, wè kan da zèèn….. Zij kèkt effe en zegt: de volgende keer kunde beter irst ut kerske uitblaozen en er van af haole vur dè ge de taart op eet…..

Bartje van de Keutelberg

Bart Wouters pakte zijn rol weer op als Bartje van de Keutelberg; Pietje Geerts zou er trots op zijn geweest. “ Mèn vrouw zit vùrt òk op joga, even d’r hoofd leegmoake. Ik snap doar hillemoal niks van, hoe kunde nou iets woar niks in zit leegmoake? Och dè’s toch zo heerlijk, efkes hillemoal terug noar de basis. As ze mar goed onthouwd wie d’r thûis de basis. Een bietje meer beweging was veur jou òk nie verkeerd zee ze, ik zeg hoezo? Ik goa bekaant elke dag te voet noar de friettent.. Ik spraak trouwens lest een ouwe collga van mèn. Ik zeej: hoe ist, hij zeej: nie zo goed, ik heb van het weekend m’n schòònmoeder afgegeven, jèh ik schrok doar nogal van, want ik wies hillemoal nie dè….,ik zeej woar kunde dè afgeve zoiets? Hij zeej neej, ze is overleeje, ik zeej wè hai ze dan, hij zeej nie zoeveul eigelijk, een volkstûinte en een poar gouwe kettingskes. Ik zeej: neeje, woar is ze oan overleeje? Hij zeej, we wilde verse friet goan bakke, zij nur de kelder om èrrepul te goan vatte, glijdt ze ûit over dè trapke en brikt zo d’r nek. Ik zeej: en toen? Hij zee: jèh toen laag ze doar. Ik zeej, mar wè hedde toen gedoan dan? Hij: toen zèn we van èèremoei chinees goan hoale.. Ons vrouw en ik waare òk noar Nispop gewiest, moes ik irst smiddaags noar de kapster, want ons vrouw hai tegen mèn gezeej: gij denkt toch nie dè ik meej jouw op stap goa zo? Dus ikke noar Lieke. Die wont pas in een mooie stroat hè? De Chaomseweg…..

Tovenaar de Magiër

Daniël Lanslots betrad de ton als tovenaar. ”Ik zaat bij Brenda’s in ut Bruin café en de burgemeester kwam langs. Ze zeej: ik heb veel over oe gehoord tovenaar, ook goeie dingen. Dus ik vroeg mij af of gij mij ken helpe. Ik zeg: vrouwke, zeg mar wa ge wil, ik gaoi ‘t regelen. Wilde dè die ketting van echt goud is, of wilde dè oew huis toch in alphe staoi? Neeh zee ze, kunde iets doen zodèh ze op t gemintekantoor een bietje deurwerke? Ik zeg: ho, ik kan veul, maar ik kan nie alles.”

Superheld

De rol van Superheld paste John Monden als gegoten. ”Ik was naar den dokter geweest voor die vliegangst. Ze zeej, das is al eventjes geleden Sjonnie, ik zeg dat klopt, ben een tijdje ziek geweest. nou heeft ze me zetpillen voorgeschreven, maar ik krijg die dingen niet weg geknauwd, plakt allemaal zo aan mijn gehemelte. Die kende beter in oew hol douwen. Zij zei tegen mij: ik vond jullie duifje er van de week ook niet goed uitzien, ik zeg ik weet het, maar ja ze kookt en ze doet de was. Mijn duifje moest en zou mijn koffer inpakken, net of ik nog nooit op reis ben geweest. Nou, ik ben vorig jaar nog met mijn duifje naar Lourdes geweest; maar er is geen wonder gebeurd, ze is mee teruggekomen….Tja, zeej ons opa, dat had ik jou ok wel kunnen vertellen. Ik zet mijn duiven ook regelmatig uit in Zuid-Frankrijk, maar ze blijven maar terugkomen!”

Connie Frisser

Maaike Stevens vond helemaal haar rol als poetsvrouw Connie Frisser. “Om een beetje na te denken ging ik in die tijd geregeld hardlopen. Ik ben niet zo’n heel sportief tiepke, maar ik hoorde laatst gewoon applaus, dus ikke nog harder lopen… bleken ’t m’n bovenbenen te zijn die tegen elkaar aan klapten. Ik poetste ook bij Maikel Foes. Daar stootte ik een keer een vaas om. Zei Dorien: ‘Hè Connie, dat was een kei ouwe Ming vaas’. Was ik blij dat het ginne nieuwe was… Op woensdagmiddag was ik bij Den Heuvel aan ’t poetsen en al snel zag het er allemaal weer spik en span uit. Ik had nog wat tijd over, dus daar maar ff aangehaakt bij ’t handwerkcafé. En nee, da’s gin clubke voor vrijgezelle mannen. Daar was een vrouwke als een malle aan t breien joh. Ze zei dat ze die ochtend al 4 dubbele espresso’s op had… Dat leek me nogal sterk….Ik heb zelf een mooi poetsdoekske gefreubeld daar.

Daar kunde echt alles mee: de tafels afdoen, d’n aanrecht, da vuil randje bij ’t bad, de wc poetsen, de snoetjes van de kinderen….. Sommige mensen drinken bij ‘t handwerkcafé thee met gember, anderen houden daar niet van. Mij maakt ‘t niet zoveel uit: ik ben gemberneutraal.”

Oppersemmelaar

Zowel op zaterdagavond als zondagmiddag wees het publiek Bart Wouters als beste semmelaar aan. Maar eigenlijk was het publiek de grote winnaar. Op naar een bruisend Carnaval 2024!