Donderdag 29 februari om 17.00 uur waren alle bewoners van Janshove over! Het waren drie spannende dagen, want verhuizen is niet iets wat je dagelijks doet en al helemaal niet als je op respectabele leeftijd bent en in woonzorgcentrum Janshove woont. Op de verhuisdag moesten de bewoners al om 8.00 uur uit hun kamer, zodat het verhuisbedrijf aan de slag kon. Tot 17.00 uur zaten ze in het grand café en om 17.00 uur gingen bewoners en familieleden naar het nieuwe Janshove waar ze via de rode loper binnen kwamen en werden verwelkomd door manager Bas Voeten.

Door Claudi Olieslagers

Ik spreek met Paula Oomen, coördinator welzijn en vrijwillige inzet van Janshove! Trots laat ze me het nieuwe Janshove zien. De mis is net geweest, dus een van de huiskamers zit lekker vol. Huiselijk ziet het er allemaal uit. “We geven alle vrijwilligers 14 dagen vrijaf zodat bewoners en medewerkers even kunnen wennen, daarna kunnen we beter inschatten waar we de inzet van vrijwilligers kunnen gebruiken. Doordat er nu geen Grand Café meer is, verandert er nu voor een grote groep vrijwilligers hun manier van werken” zegt Paula. Er zijn 41 vrijwilligers en Paula hoopt dat die ook allemaal weer een plekje vinden. Meer gericht op wat bewoners graag willen. “Samen naar de markt, ritje op de duofiets, helpen bij een activiteit et cetera. De bewoners moeten ook weer tot rust komen, want het heeft allemaal best wel impact.” Uiteraard komen ze nog dingen tegen, waar ze nog over na moeten denken. Maar over het algemeen is iedereen blij en tevreden. Janshove wil het huis in de wijk blijven, maar dat kan pas weer echt als Fase 2 klaar is. Volgend jaar juni, staat er weer een Grand Café en komt de ingang weer aan de St Janstraat, tot die tijd is de ingang aan de zijkant. Nu is er geen Grand Café meer en eten bewoners in de huiskamers. Van de mensen die alleen gebruik maakten van de warme maaltijd moesten ze afscheid nemen, met pijn in het hart. Maar hopelijk zien ze die volgend jaar weer allemaal terug. Er komen dan nog 17 appartementen bij, zodat ze dan op 60 bewoners zitten.

Stralend laat Janus Havermans mij binnen in zijn nieuwe appartement. Het grote verschil is de ruimte zegt hij. Vooral met zijn aparte slaapkamer is hij meer dan blij. Deze is zo groot dat het ook zijn kantoor is geworden. Er staat inderdaad een bureautje met computer en dergelijke. Janus heeft het er duidelijk naar zijn zin. Heeft wel een paar praktische vragen aan Paula, nu ze toch met mij bij hem binnenloopt. Maar Paula benadrukt zijn eigen regie “als u dat zo wil, gaan we dat regelen”. Janus geeft aan dat het gewoon een praktisch modern gebouw is. Het rummicubgroepje zit ’s avonds heerlijk in de gezamenlijk huiskamer en af en toe komt er nog een bewoner binnen lopen. Ik mag ook nog de ruime badkamer zien en de kast, die ook wel een kantoor lijkt: “voor mijn secretaresse” lacht hij. Zijn vitrinekastje met tractors moet nog komen, maar hij weet al precies waar dat moet komen te staan.

Op de gang kom ik nog een dochter tegen, ook die heeft nog wat praktische vragen. Paula weet ook niet meteen het antwoord, maar zoekt het meteen op. De 93-jarige moeder van mevrouw woont op Janshove en heeft meerdere vormen van dementie. “Maar het is zo goed gegaan”, zegt de dochter. De kamer van haar moeder is op dezelfde manier ingericht als in het oude Janshove, dat geeft rust. Dochter heeft moeder op de verhuisdag naar haar thuis gehaald en is blij dat ze dat heeft kunnen doen. Ze is helemaal blij, moeder doet het goed op haar nieuwe plek.

Ik mag nog een laatste blik in de tuin werpen, een deel is al klaar! Laat de lente maar komen, de bewoners en medewerkers van Janshove hebben er zin in!