Het fantastische verhaal gaat dat Chaam vernoemd is naar de Germaanse stam der Chamaven. De Chamaven zouden hier in het verre verleden neergestreken zijn, evenals in Engeland waar Cambridge naar hen is vernoemd en in Frankrijk waar zij hun naam aan Chamonix en Champagne gaven. De vestiging van de Chamaven aan de oevers van de Chaamse kusten verliep destijds niet zonder slag of stoot. Tenminste als we een oud manuscript mogen geloven, de bron voor het feest van de dolle Chamaven dat op losbarsten staat.
Door Berry van Oers
Slag by het Teskesbos
Aan den bovenloop der ‘Maai Beeck’ krege de Germaansche stamme der Chamaven onenigheyt met eene verwante stam der Kanninefaten. Na den verlore slag by het ‘Teskesbos’ trokke de Chamaven weg en voere op elf houte vlotte over den ‘Roode Beeck’ om zich te vestige tussche de ‘Galdersche Mere’ en de’ Krabbe Bossche’.
Stroomversnellinck
Op het laetste vlot was eene byzondere gezelschap van Chamaven gezete. Zy ware gekend om het overvloedigh consumere eener vreemde dranck met schuimende koppe. Ter hoogte der ‘Vennigsche Brug’ geraekte het laetste vlot der feestende Chamaven weldra in eene stroomversnellinck om onverwacht koers te zette richtinck eene plaets gelege tussche den Heykant en Grazen en tussche Snijders en den Meysberg.
Wolfsdonck
De Chamaven leefde er rustigh en vreedzaem, niet wetende welck groot onheyl hen naby was. By den waeterloop achter het arme gehucht Wolfsdonck werde de Chamaven met hunne schuimende koppe ontdeckt door eene horde van bonenverslinders. Den voorman der bonenverslinders, gekend aan zyne hoed met eene fazantenveere, maende de Chamaven tot stoppe en prompt werd den sluis aan den Sluisstraat nedergelate.
Bonencultuur
Dien met zyne fazantenveere verleende de Chamaven asiel en zoo kon den bonencultuur verrijcke. In het land der bonenverslinders werde de Chamaven met hunne schuimende koppe maer moeizaem begrepe omdat zy met dubbele tonghe recht spraken wat kromme was.
Dolheid
Weldra snove de Chamaven aen die bloeiende bone zodat zy in eene roes van dolheid geraekte en hunne grenze verleghde: “Ghi sotten ende sottinnekens. Ghi meyskens also net. Al sidy sot van sinnekens, ghi hoort doch altemet. En waddinghe dat u let, ghi clappaerts ende clappeyen die haren clepel breyen, die den sotten man leyen en in weelde met ons reyen. Ghesellekens wacht u ghy. Als die boone bloeyen, ghi coemt hem veel te by!”
Chaamsche Wapen
Van den ‘Chaamse Kuste’ zwierve de dolle Chamaven uyt naer Snijders, Heykant, Houtgoor, Chaamdyk, Ginderdoor, Grazen, Elsacker, Dassemus, Kalishoeck, Wolfsdonck, Schootacker, Leg en Meysberg. Zy voerde hunne wapenschild dat van lazuur belade was met drie goude kamme klinckende gelijck als Chaam, ter weerszijde vastgegrepe door eene kraenvogel met darenbove eene kroon van goud bezet met dertien parels voor den dertien Chaamse gehuchte.
Zwaaie en zwiere
Nu werde zij gevierd en de Chamaven goote dien dranck met zyne schuimende koppe in hunne droge strotte. Dra kloncke zy als muzieck in hunne ore en ginge zy zwaaie en zwiere met veel pleziere door den naer hen vernoemde Kapelstraet, geleyt door dien met zyne fazantenveere. Nog zeer langhe zorgde die dolle Chamaven voor joleyt en zij verliete Chaam nimmer om er te blyve tot den doodt hen scheyt!